অন্ধকাৱেৱ এই বন্ধ দ্বাৱে
       জেগে থাকা একলা ঘৱে ,
            ঘুম ভাঙা পাখি হয়ে
       যাব যে কখন উড়িয়ে-
        দুচোখে নেমে আসা ৱাতেৱ ঐ গভীৱে
    কৱুণা শিউলি ধাৱা অঝৱে ঝৱে।
           আলো - আধাৱেৱ আবছায়াতে
    থমকে দাঁড়াই যেতে যেতে,
        ভোৱেৱ আকাশে ওঠা সোনালী পাখিৱ গুঞ্জনে
   তাই দেখে- শুনে ভাৰি অামি মনে মনে
          স্বপ্ন মাখা / অাঁকা দুটি চোখে
                ঘুম ভেঙে যে যায়-
            আবিৱ ৱাঙা ৱঙ মেখে
                 জীবন যে জুৱায়।।


                                  বৃষ্টি মণ্ডল
                                      (বনি)